- desėtninkas
- ×desė̃tninkas (-nykas) sm. (1) 1. žr. desetninkas 1: Išrinkom desė̃tnyką apsukresnį Grž. 2. Jrb šaltyšius, seniūnas: Mūs desė̃tnykas labai teisingas žmogus – iš eilės varo [pastotes] Rdm. Kas gali tokiu geru desėtninku būti? Tat.
Dictionary of the Lithuanian Language.